PAYLAŞMAK İNSAN OLMANIN ÖZÜDÜR
Daha doğar doğmaz çığlığını, ardından annesinin sütünü paylaşır, insan. Ve Yalnız yaşayamaz hiç bir birey paylaşımda bulunmadan. Edinimleri çoğaldıkça, aktarımlarıda artar insanın. Öğrenme sürecindeki her bir çocuk etkileşime girer, arkadaşlarıyla, öğretmeniyle, ailesiyle ve çevresiyle. Hızla gelişen egosunu beslemek içinde türlü paylaşımda bulunur.Okulda derste kalemini, silgisini,bilgisini paylaşır. Doğru yönlendirildiyse sevgisinide paylaşır. Farklı özelliklere, birikime, zekaya sahip her çocuk için paylaşmak elzemdir. Ebeveynin ve bilhassa eğitimcinin görevi; bu paylaşımı dengelemede çocuğa rehber olmaktır. Ne az ne de çok paylaşmak sakıncalıdır. Farklı özellikleri barındıran çocukların bu yanlarını doğru tahlil etmeli ve ona göre eğitmeli her birey henüz bu körpe beyinleri. Paylaşmanın en yüksek değerlerden biri olduğu, bilhassa öğretilmeli. Dünya üzerinde yaşayan her ırktan,cinsiyetten,renkten insanın eşit olduğu, bu eşitliğin ancak mutlu paylaşımlarla gerçekle- şebileceği öğretilmeli çocuklarımıza. Öyle ya mutluluk paylaşıldıkça çoğalır, kalplerde sevgi ancak böyle kalıcı olabilir.Sevgisizliği,öfkeyi, kötülüğü paylaşmamalı hiçbir çocuk. İnsanları koşulsuz, hayvanları karşılıksız sevebilmenin yolunun içten paylaşımla sağlanabileceği öğretilmeli çocuklarımıza. Tüm renklerin hızla kirlendiği Dünyamızda, temizliğin ve saflığın sembolü çocuklara paylaşmanın hazzı anlatılmalı, daha yaşanabilir bir dünya sağlanmasında öncü olmaları özendirilmelidir. Eğitimin temel ve öncelikli amacı, topluma faydalı ve üstün nitelikli bireyler yetiştirmek olduğuna göre bu faydanın kaynağının paylaşmanın yüksek ideallerinde yattığı muhakkak ve defalarca hatırlatılmalıdır. Paylaşmak bencilce olamaz, kötü maksatlara, amaçlara asla alet edilemez. En doğrusu budur diyerek hiç bir düşünce, fikir, söylem özellik- le paylaşılamaz. Paylaşılacak yegane doğru, ancak paylaşmanın güzel olduğunu söylemek olabilir. Bir çığlıkla hayat bulan bizler nasıl oksijeni paylaşarak yaşamımızı sürdürüyor ve anlamlı kılıyorsak; paylaşılabilecek tüm değerleride koruyarak ve özendirerek diğer yaşamlarıda anlamlı kılarız. Tanrı yarattığı kullarıyla sevgisini paylaşırken nasılda cömert öyle değil mi? Dolayısıyla bizimde sevgimizi paylaşmamızda da hiçbir sakınca ve engel yoktur.
Paylaşıldıkça çoğalan mutluluklar, ancak çocukların neşeli çığlıkları bitmedikçe mümkündür.
“Farklı özelliklere, birikime, zekâya sahip her çocuk için paylaşmak elzemdir. Ebeveynin ve
bilhassa eğitimcinin görevi; bu paylaşımı dengelemede çocuğa rehber olmaktır.
Ne az ne de çok paylaşmak
sakıncalıdır.”
Sefa ZENGİN
Yorumlar
Yorum Yaz